“ Çalışmanın gücüne inanın o sizin için mucizeler yaratır.”
Her çalışma insana para kazandırmayabilir ama değerli bir amaca yönelikse mükemmeldir. Çalışmak deyince aklımıza güçlük, rahatsızlık, zihinsel ve fiziksel yorgunluk gelir. Evet bunlar çalışmanın birer parçasıdır ama çalışmanın ödülü de vardır. Çekilen güçlükler, yaşanan rahatsızlıklar sadece ödülün değerini artırır. Dr.Jones Salk’ın o korkunç çocuk felci hastalığını dünya üzerinden silecek aşısı belli bir soruna yaratıcı bir sorun idi. Beethoven’in ileri yaşlarında başına gelen sağırlık onun müzik dehasında eksilmeye neden olmamıştı. O bu rahatsızlığı yaratıcılığını sınırlayan bir olay olarak değil, üstesinden gelmesi gereken bir güçlük olarak görüyordu.
Dürüstçe çalıştığımız zaman içgüdüsel olarak zihnimizin açıldığını, bedenimizin zindeleştiğini, ileriye doğru bir hareket gereksinimi içinde olduğumuzu hissederiz. İşgücü içinde yer almak ve yarışmak bizi ruhumuzun evi olan zihnimizi ve bedenimizi potansiyelinin son damlasına kadar kullanmaya yönlendirir. Zihinsel ve bedensel çalışmanın hastalık riskini azalttığı, insanları daha sağlıklı kıldığı, hastalık gelip çattığında ise daha kolay ve daha hızlı iyileşmeye yardımcı olduğu açıkça kanıtlanmıştır.
İstediklerimizi ve gereksinim duyduklarımızı kendimiz kazanma hakkımız alındığında başkalarının bizim yaşamımızı kontrol etme hakkı doğar. Artık kaderimiz kendi elimizde değildir. Kendi çocuklarımızı sürekli kendimize bağımlı kıldığımızda aslında onlara iyilik yapmış olmayız. Bu çocuğa er geç zarar verecek, bir şeyler yapma isteğini köreltecek, öz değerini azaltacak ve hem kendi iyiliği hem de içinde yaşadığı topluma katkıda bulunmak için gururla çaba gösterecek canlı, gayretli bir birey yerine başkalarına bağımlı yeni bir insan yaratmış oluruz.
Aile içinde yapılan işleri şöyle bir gözden geçirdiğinizde aslında yapılan işlerin büyük bir bölümünün kimsenin dikkatini çekmediğini göreceksiniz. Oturun her bireyin gün içinde neler yaptığının şemasını çıkarın. Şaşıracaksınız. Evin iş gücünde her bireyin ne kadar önemli yer tuttuğunu göreceksiniz. Herkes birbirine önem vermeli birbirinin yaptığı işe saygı göstermelidir.
Anne babalar çocuklarının işin başında bulunma sorumluluğu öğrenmelerinin başlıca yollarından birinin de okula gitmek olduğunu bilmelidirler. Okul dışında da alınabilecek randevular için sık sık okuldan alırsanız ona okula gitmenin o kadar da ciddi bir iş olmadığı mesajını verirsiniz. Eğer anne baba okulun çalışma saatlerine saygı göstermezse çocuk da okulu diğer tüm ciddi işlerin önemli bir temeli olarak görmeyecektir. (Rae Turnbull ‘dan derlenmiştir.)